Mierzeja Kurońska przypomina nasz Półwysep Helski, ale w wydaniu bardziej skandynawskim. To poprzez swoją kolorową drewnianą architekturę, która gdzieniegdzie miesza się z budynkami nieco trącącymi myszką.
Ten wąski pas lądu przepełniony jest piękną przyrodą. Gęste lasy, wzgórza z piachu (drugi pod względem wysokości w Europie kompleks wydm), ciągnącą się kilometrami piękna piaszczysta plaża, powietrze przepełnione zapachem mokrego lasu i morza, śpiew ptaków.
Terenów zabudowanych jest tu bardzo mało. Na przestrzeni 50km znajdują się cztery malutkie miasteczka (Juodkrantė, Pervalka, Preila i Nida ), które składają się na jedno miasto Neringa.
Mierzeja Kurońska oddziela Morze Bałtyckie od Zalewu Kurońskiego. Częściowo należy do Litwy, a częściowo do Rosji. Z Litwy można dostać się tam przeprawą promową z miasta Kłajpeda lub mniejszymi łodziami kursującymi pomiędzy wybrzeżami.
Od roku 2000 Mierzeja Kurońska widnieje na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Za wjazd na teren Parku Narodowego
Mierzei Kurońskiej trzeba uiścić opłatę.
Ceny są tu wyższe niż na lądzie, a to ze względu na turystów z Niemiec, którzy upodobali sobie wyjątkowo to miejsce.
Jest to idealne miejsce, aby spędzić kilka spokojnych i leniwych dni, przespać się w busie pośród drzew przy samym wejściu na plażę i zjeść trochę świeżych rybek. Warto zabrać ze sobą rowery, ponieważ wzdłuż całego półwyspu ciągnie się dobrze przygotowana trasa rowerowa.
Kłajpeda – Juodkrantė
Wydmy
PLAŻA
MIERZEJA KURONSKA LITWA PLAŻA 
