Kreta, tu mijaliśmy dużo klasztorów, ale jakoś niezbyt nas ciągnęło do ich zwiedzania. Niedaleko Elafonisi (ok.5km) znajduje się klasztor Panagia Chrysoskalitissa i to właśnie on jako jedyny został przez nas odwiedzony w środku podczas drogi powrotnej z Elafonisi na południe wyspy.
Klasztor Panagia Chrysoskalitissa
Klasztor Panagia Chrysoskalitissa jest jednym z najbardziej popularnych klasztorów na Krecie, dzięki swojej architekturze. Bielony klasztor, zbudowany jest na 35 metrowej skale, z widokiem na Morze Libijskie.
Nazwa klasztoru oznacza złote schody wiąże się, jak to w takich miejscach bywa z legenda. Aby pielgrzymi mogli dotrzeć do klasztoru musieli pokonać 98 schodów, a w zasadzie 99. Ostatni złoty schodek był widoczny tylko dla wierzących.
Przy klasztorze znajduje się malutkie muzeum ze zbiorami atrybutów mnichów.
Jako drogę powrotna wybraliśmy drogę prowadząca najbliżej wybrzeża. Początkowo była tak wąska, ze trudno było sobie wyobrazić, ze mogą się tu minąć dwa pojazdy, a trzeba było bo nie miał nas przez dłuższy czas żaden samochód, człowiek, czy też zwierz. Była totalnie pusta i prowadziła przez malutkie wioski i gaje oliwne. Po pewnym czasie zaczęła prowadzić po wysokich klifach przy wybrzeżu, a czasami zagłębiała się miedzy skały i prowadziła po górach. Nadal była pusta, ale za to pełna widoków, które zapadły nam w pamięci. Dopiero jak dojechaliśmy do okolic Falasarny ruch się zwiększył, a na horyzoncie pojawiły się przykryte foliami uprawy.
Plaża Falasarna
Na nocleg zatrzymaliśmy się przy znanej plaży Falasarna. Plaza jest długa i bardzo szeroka. Powoli robiło się ciemno, do tego byliśmy bardzo głodni, dlatego szybko rozlokowaliśmy się na parkingu na górce i zaszyliśmy się w busie.
Wieczorem ugościliśmy muszkami dorodna modliszkę i nielubiana przeze mnie ćmę.
